96/11/1
4:58 ص
آیا امام زمان (عج) آمدنی است یا آوردنی ؟
این پرسش را می توان از زوایای گوناگون تشریح نمود
در این یادداشت سعی شده تا از سه نگاه ( بطورخلاصه) به آن پاسخ داده شود .
نگاه اول :
ما بر این باوریم که:
اصل ظهور و آمدن حضرت بقیه الله الاعظم(عج)
و پر کردن زمین ازعدل و داد از وعدههای الهی است
و وعده الهی تخلف ناپذیر است
لذا بنا بر وعده الهی ظهور حتمی و مانعی نداشته و تغییر نخواهد کرد
حال اینکه وقت ظهور امام زمان(عج) در چه زمانی خواهد بود
از معصومین (ع) نقل شده که در این امر باید مطالبه عمومی باشد
یعنی بستگی مردم و شرایط آنها دارد
هر چه مردم بیشتر آمادگی داشته باشند و طالب آمدنش باشند
امام عصر (عج) سریعتر ظهورخواهد نمود
بیش از 1100 سال است فرج حاصل نشده است
گذشتگان ما هم نخواستند و چنین نکردند و تاکنون ظهور حاصل نگردید
مردم این عصر هم اگر نخواهند یعنی شرایط آماده نشود
امر ظهور به تأخیرخواهد افتاد
بنابر این میتوان گفت که :
حضرت صاحب الزمان (عج) آوردنی است
و برای تعجیل در ظهورش باید تلاش کرد
نگاه دوم :
روایت شده که :
دولت مهدی موعود (عج)آخرین دولت است
از این روایت چنین استنباط میشود که
مردم تمام مذاهب و مکاتب و حکومتها و گرایشها را تجربه میکنند
یعنی تمام مدعیان تفکر، به مرور زمان بر سر کار می آیند تا
نارسایی و ناتوانی آنان برای مردم آشکار شود
تا نگویند اگر قدرت دست ما بود ما هم میتوانستیم
وقتی مردم از تمام مکتبها و حکومتها قطع امید کردند
خواهان منجی الهی میشوند
تا هر چه منجی الهی گوید با جان و دل بپذیرند
به قولی مردم ظرفیت را در خود ایجاد میکنند
وقتی چنین شد آن جامعه جامعه منتظر است
درچنین شرایطی میتوان توقع ظهور داشت
و این طلب منجی و آمادگی برای ظهور را
می توان گفت که : امام زمان (عج) آوردنی است
نگاه سوم :
در قرآن کربم آمده است :
خداوند سرنوشت قومی را تغییر نمیدهد
مگر آن که آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند
لذا می توان گفت : اراده الهی با خواست انسان همراه است
آنچه از متن دین در باره اختیار و ارادة آدمی به دست می آید
این است که انسان بی شک در زندگی فردی واجتماعی خود دارای اختیاراست
و بر اساس امر اختیار مردم باید عملاً طالب آمدن قائم آل محمد(ص) باشند
چرا که دست روی دست گذاشتن و منتظر بودن هم
انتظاری ویرانگر برای جامعه بشری است
لذا تا زمانی که امر خواستن که اراده و اختیار آدمی است
عملاً محقق نشود ظهور عملی نخواهد شد
از یک طرف امام زمان(عج) حقیقتی آمدنی و ظهور یافتنی است
و از طرفی دیگر تا زمانی که شرایط فراهم نشود
او هرگز ظهورنخواهد کرد.
نکته اول : مسأله مهدویت در زندگی انسانی براساس حکمتالهی
نهادینه شده و امری است که به طراح نظام هستی باز میگردد
و اختیار انسانی در آن نقشی ندارد
نکته دوم : برایآماده سازیجنبشمهدوی همه مسؤولیم
تا به دور از سستی و کاهلی و با کسب معرفت
دربارة دوازدهمین امام معصوم(ع)
و با آگاهی دهی به جامعه انسانی
اراده فردی و جمعی را برای طالب شدن
و آوردن یگانه منجی عالم بشریت فراهم سازیم.
نکته پایانی : امام آمدنی است
یعنی پس از آن که تمام اراده های انسانی
دست به دست هم داد و مردم از سر اضطرار و آمادگی
در جستجوی آنمهدی موعود(عج) برآمدند
آن گاه خدای متعال اراده میفرماید و ظهور را محقق می سازد
و برای تعجیل در امر ظهور باید دعا و ندبه کرد
تا خدای متعال امر به ظهور کند
اللـهم عجل لولیک الفـرج
گردآورنده : خدابخش قبادی
گاهی برای خودم یه چیزایی می نویسم . و بعضی مطالب را تو وبلاگم بارگذاری می کنم. وبلاگ نویس نیستم فقط دوست داشتم برای خودم وبلاگ داشته باشم.